mUltimate Chopin

op. 28 nr 6, Preludium h-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wf

t. 5

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

 w A (interpretacja kontekstowa) i Wn

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.                 EZTU

 w KF

EZnieU

 w Wf

EZnieU1

  w Wa

EZnieU2

Bez znaku w KGS
..

Tak jak w zbliżonych sytuacjach w t. 1 i 3, uważamy górne ramię znaku  w A za bardziej miarodajne. Fontana w KF uśrednił długość znaku, co jest jednym z możliwych rozwiązań. Znak w Wn, nieco krótszy niż w KF, uznajemy za zgodny z naszą interpretacją A. Rozciągnięty na cały takt znak Wf (niedokładnie odtworzony w Wa) to zapewne adiustacja.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf

t. 9-10

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

  w A (→KF→Wn)

!!!   miniat: Corel, tylko dolna 5-linia, te takty bez palców.              EZTU

  w Wf

EZnieU

  w Wa

EZnieU1

Bez znaków w KGS
..

Tak jak w zbliżonych sytuacjach w t. 1, 3 i 5, uważamy górne ramię znaku  w A za bardziej miarodajne, choć w tym przypadku różnica długości jest mało znacząca. Podobnie za nieisotne uznajemy niewielkie niedokładności pojawiające się w odtworzeniu widełek   w KF i Wn. Znaki w Wf, a w jeszcze większym stopniu w Wa dopasowano do głównych miar taktów (rutynowa adiustacja, jak w analogicznych miejscach).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 12-14

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

Bez znaków w A (→KF→Wn1)

!!!   miniat: wycinek, t. 12 i 2 miary 13, obie pięciolinie.            Tu bez kliszy 

Kasowniki w Wf (→Wa), Wn2 (→Wn3) i KGS

6 kaso C w obu rękach
..

Wersja A (→KF→Wn1), w której te trzy takty oparte są na akordzie zmniejszonym cis-e-g, jest najprawdopodobniej efektem przeoczenia przez Chopina kasowników obniżających cis na c (w różnych oktawach). O prawidłowości wersji Wf (→Wa) świadczą przede wszystkim trzy egzemplarze lekcyjne z wyraźnymi śladami opracowywania utworu z Chopinem, w których akord C-dur jako podstawa harmoniczna tych taktów nie został zakwestionowany, a ponadto także KGS, pisana wszak przez osobę nie tylko bliską Chopinowi, ale będącą świadkiem procesu tworzenia cyklu Preludiów.
Kasowniki widoczne w KF to pochodzący z lat siedemdziesiątych XIX w. dopisek H. Scholtza. Zmiana wprowadzona w Wn2 mogła zostać zaczerpnięta z Wf lub być wynikiem trafnej analizy struktury harmonicznej utworu przez adiustatora.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy

t. 23-24

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

  w A (→KF→Wn)

!!!   miniat: wycinek, te takty, tylko dolna 5-linia.                   EZTU

  w Wf (→Wa)

EZnieU

Bez znaków w KGS
..

Tak jak w zbliżonych sytuacjach w t. 1, 3 i 9, uważamy górne ramię znaku  w A za bardziej miarodajne, choć w tym przypadku różnica długości jest mało znacząca. Podobnie za nieisotne uznajemy niewielkie niedokładności pojawiające się w odtworzeniu widełek   w KF i Wn. Znaki w Wf (→Wa) dopasowano dowolnie do głównych miar taktów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wf